Handel ludźmi w RPA Ikona i burdel, czyli po prostu Hillbrow

Francesco di Fazio/www.flickr.com (cc)

Hillbrow nie zawsze miał ponurą sławę. Usytuowany tuż przy centrum Johanesburga miał być pierwotnie eksluzywną dzielnicą dla białych mieszkańców RPA. Dziś jest nikłym cieniem tego, czym był jeszcze 15 lat temu. Za to dla handlarzy ludźmi stał się rajem.

Zaprojektowany co do detalu z rozmachem, fantazją i pomysłem w czasie swojej świetności musiał zachwycać. Potem już było źle. Bardzo źle. Jeszcze za czasów apartheidu bogaci biali mieszkańcy zaczęli emigrować na obrzeża miasta. Na ich miejsce zaczęła napływać ludność murzyńska. Ta tendencja nasiliła się po upadku reżimu. Nowi mieszkańcy byli zbyt biedni by utrzymać w odpowiednim stanie 15 piętrowe wieżowce. Hillbrow zaczął chylić się ku upadkowi. Dzielnicę dobiła fala emigrantów, gangi, przestępczość, narkotyki i bezradność policji. Dziś Hillbrow jest nikłym cieniem tego, czym był jeszcze 15 lat temu.

Za to dla handlarzy ludźmi stał się rajem. Wyobraźcie sobie dzielnicę kilkunastopiętrowych bloków, gdzie na każdym piętrze, w każdym mieszkaniu można zbudować gniazdo przemytu. Stłoczyć piętnastu ludzi w jednym pokoju. Jak ich znaleźć? Jak policja ma ich szukać w tym labiryncie wieżowców? Handel ludźmi to w zasadzie interes który jest w ciągłym ruchu. Jeżeli się zatrzymasz to zginiesz, wyłapią cię, wypadniesz z interesu! Przemieszczaj się albo zginiesz!

Nocne tourne
Dzięki kontaktom z policji odwiedzamy miejsca, gdzie są, lub chociaż powinni być ci, którzy coś wiedzą o handlu ludźmi. W byłym hotelu, dziś domu publicznym spotykamy przesympatycznego właściciela. Człowiek musi być pobożny, bo w centralnym miejscu swojgo biura powiesił ikonę Jezusa Zbawiciela. Zawsze mnie to zastanawiało jak ci ludzie godzą sacrum i profanum. Nigdy nie spotkałem w życiu prostytutki, która nie byłaby osobą głęboko wierzącą. A teraz ta ikona i burdel...

Losowo wybieramy 5 dziewczyn, z którymi chce porozmawiać. 3 spośród tej losowej piątki mają doświadczenie z niewolnictwem. Annet została prawie sprzedana. Jane sprzedał własny stryj. Trzecia dziewczyna miała koleżankę, którą zabrali nigeryjczycy. Jeszcze przez dwa dni dzwoniła skądś z Hilbrow i błagała o pomoc. Potem telefon zamilkł. Na zawsze. Dziewczyna była zbyt przerażona, a może zbyt rozsądna by szukać pomocy. To losowa piątka z jednego domu publicznego.