Muzyka i religia w czasach antyku-Chiny

Chińczycy wysoko oceniali możliwość oddziaływania muzyki na życie człowieka. Odpowiednia muzyka pomagała w osiągnięciu równowagi i spokoju regulując tym samym nastroje społeczne. Zainteresowanie władców sprawami muzyki przyczyniło się do powstania Cesarskiego Biura Muzyki odpowiedzialnego za wszystko co wiązało się z tworzeniem, wykonywaniem i odbiorem muzyki. Obok Cesarskiego Biura Muzyki istniała także Cesarska Akademia Muzyki odpowiedzialna między innymi za kształcenie muzyków, zwłaszcza dworskich. Powstające w ten sposób zespoły cesarskie składały się z wielkiej liczby muzyków, głównie instrumentalistów, których zadaniem było uświetnianie ceremonii religijnych i uroczystości pałacowych. Funkcjonowały również orkiestry wojskowe oraz oddzielne zespoły śpiewaków i tancerzy.


Szczególne znaczenie przypisuje się muzyce instrumentalnej, która posiadała głębokie uzasadnienie w doktrynach filozoficznych. Wiązało się to z kontemplacją muzyki, której nieodzownym elementem były długo wybrzmiewające, nie przerywane i nie zmieniające się dźwięki wybranych instrumentów. Pojedynczy dźwięk, a w szczególności jego barwa, wywoływała u słuchacza określone emocje oddziałujące na jego stan ducha. Najczęściej wykorzystywano do tego celu różne rodzaje gongów strojonych do instrumentu podstawowego - Żółtego Dzwonu, który podobnie jak kamerton, wyznaczał dźwięk podstawowy i "rodził" wszystkie pozostałe dźwięki.