W sztuce hiszpańskiej i hispanoamerykańskiej w XVII i XVIII wieku popularny był motyw ikonograficzny zwany Dwiema Trójcami. Zwykle przedstawiano w nim na jednym obrazie Trójcę Świętą ukazującą się w niebie oraz Maryję, Józefa i małego Jezusa stojących poniżej na ziemi.
Ten obraz jest wyjątkowy z uwagi na bliskość usytuowania osób obu Trójc oraz podobieństwo rysów ich twarzy. Andrés López namalował obie Trójce jak rodzinę pozującą do wspólnego portretu. U góry po lewej stronie znajduje się Bóg Ojciec, a po prawej Duch Święty, obaj w czerwonych, królewskich płaszczach narzuconych na ramiona. Aby ich odróżnić, artysta umieścił na tunice Boga Ojca słońce, a na tunice Ducha Świętego – białego gołębia.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Przedstawienia odbywały się kilka razy w tygodniu, w późnych godzinach wieczornych.
Czeka nas powrót do tradycyjnych podręczników i bibliotek w miejsce "narzędzi cyfrowych"?