W sztuce hiszpańskiej i hispanoamerykańskiej w XVII i XVIII wieku popularny był motyw ikonograficzny zwany Dwiema Trójcami. Zwykle przedstawiano w nim na jednym obrazie Trójcę Świętą ukazującą się w niebie oraz Maryję, Józefa i małego Jezusa stojących poniżej na ziemi.
Ten obraz jest wyjątkowy z uwagi na bliskość usytuowania osób obu Trójc oraz podobieństwo rysów ich twarzy. Andrés López namalował obie Trójce jak rodzinę pozującą do wspólnego portretu. U góry po lewej stronie znajduje się Bóg Ojciec, a po prawej Duch Święty, obaj w czerwonych, królewskich płaszczach narzuconych na ramiona. Aby ich odróżnić, artysta umieścił na tunice Boga Ojca słońce, a na tunice Ducha Świętego – białego gołębia.
Dostępna jest część treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Wojenny melodramat, czyli… klasyka. Stary, dobry, sprawdzony patent na hit?