Poncjusz Piłat właśnie wychylił się z balkonu swego pretorium, by zapytać zgromadzonych ludzi, kogo ukrzyżować – Jezusa czy Barabasza.
Pokazuje ubiczowanego i ukoronowanego cierniami Zbawiciela, mówiąc: „Oto Człowiek” (J 19,5). Ma nadzieję, że tłum zadowoli się samym tylko poniżeniem Jezusa. Odpowiedzią są jednak głośne okrzyki: „Ukrzyżuj! Ukrzyżuj!” (J 19,6). Tę dramatyczną scenę widzimy z zupełnie innej perspektywy, niż jesteśmy przyzwyczajeni. Na ogół patrzymy bowiem na Jezusa z zewnątrz, tak jak gdybyśmy stali w tłumie Żydów. Na obrazie Antonio Ciseriego widz znajduje się w głębi pretorium.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
aktualna ocena | 3,42 |
głosujących | 7 |
Ocena |
bardzo słabe
|
słabe
|
średnie
|
dobre
|
super
Z dużą dozą ciepła analizuje macierzyństwo jako "pierwszą istotną relację w ludzkim życiu".
Kiedy ten koferek zaczął pełnić tę rolę depozytariusza pamięci rodzinnej? Trudno powiedzieć.
Kino wojenne – jak najbardziej. Batalistyczne? Nie do końca.
Naukowcy o nagłówkach w internecie. Clickbaitowych i nie tylko.