Modrzejewska nieznana

Określiła w nim założenie programowe – klub przez upowszechnianie dobrej literatury chrześcijańskiej ma na celu rozszerzać horyzonty myślowe, uszlachetniać dusze. Kultywowała życie rodzinne. Jedynego syna wychowywała wzorowo, z pełnym oddaniem. Cieszyła się jego sukcesami. Troszczyła się o trójkę wnuków.

Wnuczka Marylka wspomina, że babcia była wspaniałą nauczycielką. Uczyła pacierza, nie pozwalała mamrotać, zwracała uwagę na dykcję. Katechizmu uczyła też służących. Do chrztu trzymała dzieci zaprzyjaźnionych artystów. Modjeska u szczytu kariery świetnie zarabiała, ale przy jej szerokim geście pieniądze szybko się rozchodziły. Każde przedsięwzięcie charytatywne z jej udziałem było wielkim sukcesem.

W San Francisco, już w drugim tygodniu swojej amerykańskiej kariery, dała benefis na rzecz starych aktorów. Zawsze popierała artystów. To ona wsparła finansowo młodego, nieznanego jeszcze Paderewskiego i od tego momentu zaczęła się ich przyjaźń. Do jej bliskich znajomych i przyjaciół należeli najwybitniejsi przedstawiciele epoki, między innymi Adam Chmielowski. Dochodami z benefisów wspierała biblioteki, szpitale. Włączyła się w akcję pomocy ofiarom trzęsienia ziemi w Messynie, głodującym Ormianom. Pomagała biskupowi Los Angeles w zdobyciu funduszów na budowę kościoła, ufundowała w nim organy. Kiedy już przestała grać, szyła ubranka dla lalek przeznaczonych na sprzedaż na świątecznych bazarach. Spieszyła z pomocą finansową dla polskich wygnańców z zaboru pruskiego, polskich szkół i sierocińców, kościelnych towarzystw.

Szczególnie drogi jej sercu był Dom Dobrego Pasterza – bo siostry „delikatnie, łagodnie dają tyle z siebie, szczęśliwe, że mogą to robić. To czynienie słabych silnymi jest dla mnie wyjątkowym dziełem miłosierdzia. Dzięki pracy sióstr opuszczające ten dom są już inne. Raduje, że biedne dziewczęta mają teraz życie przed sobą, uratowane przed nimi samymi i otoczeniem, nie ze względu na wyznanie, ale dlatego, że są kobietami. Kobieta zawsze musi mieć budujący wpływ na życie – nie możemy pozwolić, żeby było poniżane”. Pytana pod koniec życia o sekret zachowania kondycji i urody, odpowiadała: „Rób to, co lubisz robić. Nie złość się, bo złość piękności szkodzi, kontroluj nerwy, nie zatruwaj życia sobie i innym, uśmiechaj się, tchnij radością, pamiętając, że Bóg ciebie stworzył, żebyś osładzała, a nie zatruwała życie”. Prawdziwa chrześcijańska feministka, wedle definicji Jana Pawła II!

***
Helena Modrzejewska
Urodziła się 2 października 1840 r. w Krakowie, zmarła 8 kwietnia 1909 w Newport Beach w Kalifornii, USA – wybitna polska aktorka. Odnosiła sukcesy na scenach krakowskich i warszawskich. W 1876 r. zdecydowała się na emigrację do USA. Pod pseudonimem Helena Modjeska zdobyła tam wielką sławę aktorską.