Muzea Watykańskie

Trzecia sala to Stanza Heliodora (Stanza di Eliodoro). Treścią fresków są ingerencje Opatrzności w dzieje narodu wybranego oraz jego sukcesora Kościoła katolickiego. Na tytułowym fresku (Wypędzenie Heliodora) można zobaczyć syryjskiego wodza podczas nieudanej próby obrabowania świątyni Salomona w Jerozolimie. Wydarzeniu przygląda się z lektyki Juliusz II w otoczeniu Szwajcarów. Najpiękniejszym obrazem jest jednak umieszczone nad oknem Uwolnienie św. Piotra, na którym anioł rozkuwa łańcuchy i wyprowadza świętego z więzienia w Jerozolimie. Prócz tego Rafael namalował tu Spotkanie Leona Wielkiego z Atyllą oraz Cud bolseński. Przedstawiając Leona Wielkiego. artysta sportretował aktualnego papieża, Juliusza II. zanim jednak ukończył fresk, na tronie papieskim nastąpiła zmiana i wizerunek trzeba było szybko aktualizować.

  Ostatni pokój nosi nazwę Sali Konstantyna (Sala di Costantino). Myślą przewodnią zdobiących go fresków jest zwycięstwo prawdziwej wiary nad pogaństwem, dokonane dzięki Konstantynowi. Pierwszy obraz to Wizja Krzyża, jaką cesarz miał przed walną rozprawą ze swym konkurentem, Maksencjuszem. Następny to Bitwa Konstantyna z Maksencjuszem przy moście Mulwijskim nieopodal Rzymu. Tematami kolejnych fresków są chrzest oraz darowizna Konstantyna. Według rozpowszechnianej przez wieki legendy, imperator, przyjmując chrzest z rąk papieża Sylwestra I, przekazał mu świecką władzę nad Rzymem i całym Zachodem. W watykańskim archiwum do dziś przechowuje się potwierdzający to dokument, w rzeczywistości falsyfikat sfabrykowany przez kancelarię papieską w IX w.

Apartamenty Aleksandra VI (Appartamento Borgia). znanego z rozwiązłości papieża Katalończyka, tworzy siedem sal. Większość jest pokryta freskami Pinturicchia i jego uczniów, namalowanymi w latach 1492-1495.