Muzea Watykańskie

Fresk jest poruszającą wizją powtórnego przyjścia Jezusa, ukazanego jako sprawiedliwy i surowy sędzia. W dolnej części obrazu artysta przedstawił wskrzeszenie umarłych, z których jedni unoszą się ku Chrystusowi i świętym, drudzy zaś są spychani w czeluść przez potworne demony, m.in. mitologicznego Charona, przewożącego potępieńców przez rzekę Styks. Rozpacz i przerażenie skazanych na wieczne męki są przejmujące. Niezwykłości dodają scenie widmowe duchy unoszące się w przestworzach.

Nad całością dominuje atletyczna postać Zbawiciela przedstawionego bez brody, który gwałtownym ruchem odtrąca niesprawiedliwych. Tłum świętych wypełnia górna część fresku.

Tuż obok Jezusa stoi św. Bartłomiej trzymający skórę, z której został obdarty. Widoczny na skórze zarys twarzy to autoportret Michała Anioła. Pod sklepieniem aniołowie unoszą narzędzia męki Jezusa: kolumnę, koronę cierniową i krzyż. Z wyjątkiem Madonny wszystkie postaci artysta przedstawił całkowicie nagie, co oburzyło część kleru. W kilkanaście lat po ukończeniu dzieła znany z surowości papież Paweł IV Carafa polecił zamalować goliznę, czego dokonał uczeń Michała Anioła Daniele de Volterra.

Książka Marcina Szymy - Rzym i Watykan od Wydawnictwa "Pascal" do wygrania w konkursie fotograficznym "Na papieskim szlaku"