Traktat w kamieniu

1. Omdlenie
Ziemskie życie Maryi dobiega końca. Benedyktyni z Solesmes podkreślają jednak, że w historycznych interpretacjach tego wydarzenia chodzi nie tyle o osłabienie fizycznych sił Maryi, ile raczej o wypełnienie Jej miłości, o doskonałość życia duchowego Matki Bożej. Do Maryi przychodzi zmartwychwstały Syn. Jezus trzyma w jednej ręce kielich, a w drugiej Hostię, aby dać Komunię świętą swojej Matce. Maryja pada na kolana. Podtrzymują ją przejęci święci apostołowie: postarzały Piotr i Jan, którego Chrystus z krzyża poprosił o opiekę nad Matką Bożą. Piotr wpatruje się z szacunkiem w Hostię.

Maryi towarzyszą też inni apostołowie (m.in. św. Jakub), a także dwie „święte kobiety”. Chrystus z Pięknej Kaplicy w Solesmes nie zabiera Maryi duszy, ale daje Jej siebie pod postacią w Eucharystii – uwielbionego i zjednoczonego z Ojcem. Jednocześnie Syn Boży wypowiada słowa wypisane po łacinie na stronicach książki, trzymanej przez klęczącego apostoła: „Przyjmij, Najukochańsza, to, co dokonam niebawem u mojego Ojca”. Jak podają miejscowe przekazy, jeden z benedyktynów chciał ubić Chrystusową dłoń z Hostią, bo był zszokowany taką interpretacją zjednoczenia Maryi z Bogiem.