Pan Amo
Marek Rapnicki w tomie „Pan Amo prosi o głos” dopomina się o miłość. Należy „do gildii miłośników” rzeczy świata tego, więc za powinność uważa przypominanie, że zasługują na uczucie.
Autor jest pełen zachwytu dla urody świata, jak bohaterowie wiersza „W Cortinie burza”, którzy, nie umiejąc sobie z nim poradzić, do pomocy przywołują Boga: „jak w pierwszy dzień stworzenia dzwonki/ w kotlinie zwołują na uroczystość wieczoru// Zajmij się tym Panie Jezu/ bo powariujemy ze szczęścia”.
Dostępna jest część treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Więcej nowości
Niezwykła historia małżeństwa głęboko wierzącej kobiety i zaciekłego ateisty
Zmieniała świat swoją odwagą
W piątek na ekrany kin wejdzie polsko-kanadyjski film "Przysięga Ireny".
