Birutė Jonuškaitė jest uznaną litewską pisarką i poetką, urodzoną w Polsce pod Puńskiem. Podobny rodowód ma jej bohaterka – również artystka, tyle że malarka – Rasa, po litewsku Rosa. Rosa znika, kiedy zaświeci słońce – pisze autorka, nawiązując do powtarzającego się lejtmotywu z Księgi Koheleta, że życie to „marność nad marnościami”. W tę marność wpisane są też chwile pełne miłości, nawet jeśli wydaje się skłamana. Nagromadzenie kłamstw w życiu bohaterki było przeogromne – matka okazała się jej babką, siostra – matką, do tego doszło tysiąc innych utajonych faktów. Skąd tyle zakłamania w żyjącej według zasad rodzinie? Przecież sama Rasa w dzieciństwie uczyła się dziesięciorga przykazań, patrząc na żywą roślinę doniczkową – marantę, modlącą się, jak uważano, plamkami na liściach. Może właśnie grzech naruszenia tych zasad i krycie go przez domowników stały się źródłem zła, które ją spotkało?