Motyl Still Alice
Film psychologiczny? Obyczajowy? „Rodzinny”? Wszystko po trochu. Plus rewelacyjna Julianne Moore, nagrodzona za swoją kreację aktorską Oscarem.
Bo właśnie ten typ ról Hollywood kocha najbardziej. Ray Milland jako alkoholik w „Straconym weekendzie” (1945), Dustin Hoffman jako człowiek cierpiący na autyzm w „Rain Manie” (1988), Al Pacino jako niewidomy w „Zapachu kobiety” (1992)… - wymieniać można by długo. Moore dołączyła do tego elitarnego grona w 2014 roku, wcielając się w filmie „Motyl Still Alice” w rolę pani profesor, która zauważa u siebie pierwsze symptomy choroby Alzheimera.
Następnie na ekranie śledzimy swoiste studium choroby, jej rozwój (zapominanie słów, gubienie się podczas joggingu w najbliższej okolicy), ale nie tylko. Równie ważne co problemy i cierpienia głównej bohaterki są tu przecież reakcje otoczenia: rodziny i przyjaciół.
Niby wszyscy starają się ją wspierać, podnosić na duchu, pomagać w codziennych zmaganiach z coraz bardziej dokuczliwym, neurodegeneracyjnym schorzeniem, ale… No właśnie. Gdy kobieta zacznie mylić się w czasie wykładów dla studentów, bardzo szybko zostanie odsunięta od prowadzenia zajęć. Gdy zapomni, że danego dnia miała się stawić z mężem na przyjęciu organizowanym przez znajomych, mąż się wścieknie.
Napięcia, konflikty, wzajemne pretensje... - atmosfera w domu robi się coraz gęstsza, co oczywiście jeszcze bardziej odbija się na Alice. Przede wszystkim na jej psychice, choć i od strony fizycznej wygląda coraz gorzej. Coraz większe trudności z poruszaniem się. Coraz częstsze momenty „zawieszenia”, otępienia...
Moore daje aktorski popis pierwszej wody, choć ogląda się to wszystko – co tu kryć - z ciężkim sercem. Wiadomo przecież do jakiego końca zmierza ta historia. Ku pokrzepieniu otrzymujemy jednak od bohaterki takie oto przesłanie:
Przez całe życie gromadzę wspomnienia. To moje najcenniejsze skarby.
Próby ich ocalenia, uchwycenia (spisania, nagrania), to także niezwykle ważne wątki tego niełatwego, acz poruszającego, znakomitego obrazu.
*
Tekst z cyklu Filmy wszech czasów
Więcej nowości
Książka, w której Papież otwiera swoje serce dla wszystkich
„Życie. Moja historia w Historii”, dziś ma w Polsce swoją premierę.
