Perła z Supraśla

Odłóżmy na bok doczesne troski – wołają cherubiny z Muzeum Ikon w Supraślu. Z okien zbudowanego na planie prostokąta supraskiego monasteru obronnego rozciąga się zapierający dech w piersiach widok na gęstą, pachnącą Puszczę Knyszyńską. Nic dziwnego, że Edward Redliński, który swą „Konopielkę” zaczął pisać właśnie tu, zapraszał: „Witajcie w dolinie. Między Biebrzą a Narwią. W Mezopotamii”. Album „Supraskie kantyki” jest absolutnym unikatem na rynku wydawniczym. Zbiera nagrania z niedawno zrekonstruowanej partytury ze zbiorów przechowywanych w archiwach wileńskich, a pochodzących z tutejszego monasteru. W okresie dwóch ostatnich dekad odnaleziono trzy księgi głosowe, kolejne trzy zrekonstruowano zaś na podstawie innych rękopisów, zawierających muzykę pisaną w technice polifonii cerkiewnej, zwanej śpiewem partesnym.