Obraz ilustruje popularną legendę o świętej. Mówiono, że często, po kryjomu przed mężem, wynosiła z zamku pieniądze i rozdawała ubogim. Pewnego razu, gdy mąż wyjechał na polowanie, Elżbieta wzięła dla biednych tak dużo monet, że nie mieściły się jej w rękach, więc niosła je zawinięte w narzuconym na ramiona płaszczu. Kiedy zbliżała się do wioski, na jej drodze niespodziewanie stanął małżonek, który właśnie wracał z polowania. Zapytał Elżbietę, co niesie. Bojąc się jego reakcji, zaskoczona, odpowiedziała, że róże, choć był to środek zimy. Rozgniewany rozchylił szybko płaszcz żony, podejrzewając, że go oszukuje. Ku swemu zdumieniu znalazł tam naręcza pięknych kwiatów.