Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego | Od najstarszego do najnowszego »
Wyszukujesz w serwisie kultura.wiara.pl
wyszukaj we wszystkich serwisach wiara.pl » | wybierz inny serwis »
Imponująca, piękna postać archanioła Michała, unoszącego się w powietrzu ze wzniesionym do cięcia mieczem, zdecydowanie dominuje na tym obrazie.
Przed Soborem Trydenckim (1545–1563) artyści, malując świętych, przedstawiali zwykle anegdotyczne opowieści z ich życia.
Fontebasso, podobnie jak sto lat wcześniej Bernini, włożył w rękę unoszącego się na chmurze anioła nie włócznię z ognistym grotem, a krótką strzałę. Symbolizuje ona Bożą miłość skierowaną w stronę Teresy.
„Joanna d’Arc” w adaptacji i reżyserii Karela Brožka - obchodzącego przy tej okazji 55-lecie pracy artystycznej - to kolejna propozycja Teatru Ateneum dla młodzieży i dorosłych.
Św. Grzegorz, papież-myśliciel, miał na obrazie Goyi świadczyć o intelektualnych dokonaniach ludzi Kościoła.
Matka Teresa była nauczycielką życia dla wszystkich, którzy ją znali, i nadal nią jest również dzisiaj dla tysiąca osób. Jest nią także przez pisma i refleksje, które po sobie zostawiła.
Pismo Święte nie opisuje Wniebowzięcia. Dlatego malarze mieli duże możliwości interpretacji tej sceny.
Prowadzona w V wieku misja ewangelizacji Irlandii napotykała na wiele przeszkód. Najwięcej problemów św. Patrykowi sprawiali oczywiście celtyccy druidzi.
W czasach, gdy Bernardo Strozzi malował swoje dzieło, kardynałom i biskupom często zarzucano, że otaczają się nadmiernym zbytkiem.
Po zdjęciach do „Męczeństwa Joanny D’Arc” Dreyera genialna odtwórczyni tytułowej roli doznała załamania nerwowego, i nigdy już nie zagrała w filmie.