W 1812 roku kupiec Ignacy Domes nabył majątek Miechowice, a pięć lat później wybudował tam pałac klasycystyczny, który był prezentem dla jego córki Marii.
Zięć Ignacego Domesa, Franciszek Aresin, uruchomił na terenie Miechowic kopalnię Maria. Kiedy w 1831 roku schorowany zmarł, wówczas Franciszek Winckler, do tej pory sztygar w kopalni i pełnomocnik oraz zarządca dóbr Aresina, został mianowany głównym zarządcą tych dóbr. W 1813 roku w wyniku epidemii zmarły żona Wincklera i jego córka. Młody wdowiec pozostał sam z młodszą córką. W 1833 roku Franciszek ożenił się z Marią, wdową po Aresinie i w ten sposób stał się współwłaścicielem majątku. Wkrótce też go pomnożył.
Pierwsza przebudowa zamku nastąpiła w roku 1850 i była konsekwencją okropnego huraganu jaki dosięgnął zamek w 1844 roku. Do końca lat 50. XIX wieku budowla wzbogaciła się o nowe skrzydła. Całość przekształcono w neogotycki pałac z wieżami, ażurowymi balustradami i kolumnami. W jego zachodnim skrzydle znajdowały się kaplica, sala kwiatowa i galeria obrazów. Tereny wokół pałacu wzbogacone zostały o szklarnie i ogród zimowy.
Ostateczny kształt zamek przybrał w roku 1860 za sprawą Huberta von Tiele-Wincklera, męża córki Wincklera z pierwszego małżeństwa. Pałac pozostawał własnością rodziny do roku 1925, kiedy to hrabia Klaus Tiele Winckler odsprzedał go spółce akcyjnej Preussengrube AG zarządzającej miejscową kopalnią węgla kamiennego.
W 1945 roku pałac podzielił los większości znaczących budynków na Śląsku. Został ograbiony, a następnie spalony przez żołnierzy radzieckich. W nocy z 31 grudnia 1954 roku na 1 stycznia 1955 roku saperzy podłożyli i zdetonowali ładunki wybuchowe. Bezmyślność czerwonoarmistów, a następnie przedstawicieli władzy ludowej spowodowała, że dziś pozostał tylko zachodni fragment tej okazałej i pięknej niegdyś budowli.
Obecnie resztki miechowickiego pałacu grożą zawaleniem. Przyległy park pałacowy zaprojektowany w stylu angielskim ukształtowany został na początku XIX wieku w typie ogrodu krajobrazowego. W połowie XIX wieku park poszerzono, zachowując dotychczasowy układ kompozycyjny. Do naszych czasów uchowało się pięć okazałych dębów.
Postacią mocno związaną z historią miechowickiego pałacu jest córka Waleski von Winckler i Huberta von Tiele – Ewa von Tiele-Winckler. Znana jako Matka Ewa, założycielka zakładów opiekuńczych, które były dziełem jej życia, znanych na całym świecie pod nazwą „Ostoja Pokoju”.
Więcej zdjęć na www.piernikarczyk.net.
Czyli smutne losy Flipa i Flapa. Bo już z końcówki ich kariery.
Jeden z najważniejszych filmów w historii polskiej kinematografii.