Klucz i miecz

Przedstawia ona dwóch wielkich apostołów, św. Piotra i św. Pawła, rozmawiających pod patronatem Najświętszej Maryi Panny z Dzieciątkiem. Artysta wykonał również w technice olejnej na płótnie nieco zmniejszoną wersję tego projektu i sprezentował ją papieżowi Pawłowi V.

Świętego Piotra widzimy z prawej strony. Trzyma w ręce księgę Pisma Świętego, będącą atrybutem wszystkich apostołów. Oprócz księgi Piotr dzierży również swój najważniejszy atrybut – klucze. Symbolizują one – jak czytamy w Ewangelii według św. Mateusza – daną mu przez Chrystusa najwyższą władzę w Kościele: „I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie” (Mt 16,19). Jeden klucz jest srebrny, a drugi złoty. To nawiązanie do herbu papieskiego, w którym tradycyjnie srebrny klucz reprezentuje siłę łączenia i rozwiązywania na ziemi, a złoty – w niebie.

Dodatkowego znaczenia klucze nabierają w zestawieniu z Biblią trzymaną przez Piotra. To sugestia, że Piotr i jego następcy – papieże mają też moc zrozumienia i tłumaczenia słowa Bożego.

Drugą rękę najważniejszy z apostołów wyciąga w stronę świętego Pawła, jakby sugerował, że otrzymał wielkie wsparcie od tego apostoła, którego teologiczne rozważania były fundamentalne dla rozwoju Kościoła. Paweł opiera się na mieczu, który przypomina o jego męczeńskiej śmierci. Jako obywatel rzymski został on bowiem ścięty mieczem, co uważano za „bardziej honorowy” rodzaj egzekucji.