Jasność na wyciągnięcie ręki

Jezus zaprowadził swych trzech uczniów, Piotra, Jakuba Starszego i Jana, na górę Tabor. „Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim” – czytamy w Ewangelii według św. Mateusza (17,2-3).

Przywykliśmy do tradycyjnych, renesansowych przedstawień przemienienia Pańskiego. Na tych obrazach, zgodnych zresztą z ewangelicznym zapisem, Chrystus unosi się kilka metrów nad ziemią, a po bokach towarzyszą Mu Mojżesz i Eliasz. Oszołomieni apostołowie obserwują tę niezwykłą scenę z ziemi, niemal jak widzowie w teatrze. Giambettino Cignaroli, późnobarokowy włoski artysta, postanowił „zakłócić” ten tradycyjny schemat. Jezus wprawdzie unosi się nad ziemią, ale zaledwie kilkadziesiąt centymetrów. Wyraźnie przy tym zbliża się do apostołów, wręcz wchodzi pomiędzy nich. Mojżesz, trzymający pod pachą tablice z przykazaniami, pozostał gdzieś z tyłu z lewej strony, a Eliasz wręcz śpi z prawej strony na dalszym planie! Wszystko dlatego, że artysta chce zwrócić naszą uwagę przede wszystkim na reakcje apostołów.

A uczniowie zachowują się bardzo różnie: Jakub, leżący najbliżej nas, na dole obrazu, nawet się nie zbudził, Jan (pierwszy z prawej), oślepiony i przerażony, zasłania oczy ręką, natomiast Piotr (w środku) wstaje, jakby chciał podejść i objąć Zbawiciela. Artysta w ten sposób przedstawia trzy możliwe reakcje na objawienie nam boskości. Gdyby to zdarzyło się nam, dla niektórych byłaby to najważniejsza chwila w życiu, inni nie potrafiliby zrozumieć, co się dzieje, a jeszcze inni nic by nie zauważyli – wydaje się mówić Cignaroli.

Chrystus w blasku boskości wchodzi między ludzi. Jakie to będzie miało konsekwencje dla ich dalszego życia?

Leszek Śliwa