Za wierność przeświadczeniom kierującym całą jego drogą...

Konferencja odbyła się 21 stycznia 2010 roku w Sali Rady Wydziału Filologicznego im. Prof. Zbigniewa Jerzego Nowaka w Katowicach. Celem obu inicjatyw było uczczenie wybitnego badacza literatury, nauczyciela akademickiego, wzoru do naśladowania, przyjaciela i wspaniałego człowieka, jak Jubilata scharakteryzował obecny na konferencji Dyrektor Instytutu Nauk o Kulturze- prof. Bogdan Zeler.

Prof. Stefan Zabierowski, ur. w 1940 r., kończył polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Z tym miastem wiąże się wiele wspaniałych wspomnień z Jego młodości, dotyczących profesorów akademickich oraz ludzi świata nauki i kultury, który otworzył swoje podwoje przed młodym, chłonnym wiedzy studentem. Sam Jublilat podczas swojego przemówienia na zakończenie uroczystości podkreślił rolę dawnej stolicy Polski w Jego życiu. Kolejny etap to Katowice. Związał się z Uniwersytetem Śląskim, gdzie wykłada i prowadzi ćwiczenia oraz seminaria magisterskie i doktoranckie. Udział studentów w konferencji oraz księga pamiątkowa, w której znalazły się artykuły nie tylko znanych i uznawanych przedstawicieli polskiej humanistyki, ale też większości doktorantów Jubilata, świadczą o wielkim szacunku, jakim cieszy się wśród swoich uczniów. Jednym ze studentów Profesora był niegdyś prof. Marek Piechota, który nakreślił zgromadzonym w sali Rady Wydziału portret najlepszego nauczyciela, którego wykłady pamięta po wielu latach, a egzamin po trzecim roku studiów kojarzy, nie tylko z nieprzyjemnym egzekwowaniem wiedzy, ale kolejną okazją do jej pogłębienia.

Laudacje nadesłane przez prof. Irenę Bajerową (dr h.c. UŚ) i prof. Zdzisława Najdera oraz wygłoszone przez przedstawicieli instytutów naukowych Wydziału Filologicznego, profesorów - Andrzeja Gwoździa, Krystynę Heską- Kwaśniewicz, Aleksandra Nawareckiego, Edwarda Polańskiego, przez zaprzyjaźnionych uczonych z Krakowa i Tarnowa - Tadeusza Kłaka, Wojciecha Ligęzę, a także zespół współpracowników z Zakładu Kultury Literackiej, którzy zorganizowali uroczystość, dowodzą, że Jubilat cieszy się w kręgach akademickich również wielką sympatią.

Stefan Zabierowski jest znany przede wszystkim jako badacz twórczości i biografii Josepha Conrada i jego roli w kulturze polskiej. Jak to określił prof. Jerzy Paszek- jeden z uczestników konferencji - z dwóch możliwości wyboru podejścia do historii literatury- uniwersalnej i scjentycznej Profesor zdecydował się na tę drugą i „przez 40 lat trwał w monogamicznym związku z Josephem Conradem”. Przeglądu i krótkiego omówienia wszystkich najważniejszych prac naukowych S. Zabierowskiego dokonał podczas konferencji prof. Stanisław Gawliński (UJ) w swoim referacie „Stefan- Conrad- Zabierowski”. W latach 1971-2008 na polskim rynku, za sprawą S. Zabierowskiego, ukazały się m. in. następujące pozycje: "Conrad w Polsce. Wybrane problemy recepcji krytycznej w latach 1896-1969", "Conrad w perspektywie odbioru", "Dziedzictwo Conrada w literaturze polskiej XX wieku", "Jak czytać Lorda Jima?", "Wojna i pamięć" i wydana ostatnio "W kręgu Conrada".

Wierność Conradowi to nie jedyna oznaka stałości S. Zabierowskiego, czego świadectwem były wzruszające podziękowania złożone Jubilatowi za wieloletnią działalność przez Ewę Żurawską- przewodniczącą zakładowej Solidarności. Od 1 października 1980 r. Profesor był członkiem powołanego wówczas do życia Komitetu Założycielskiego NSZZ ,,Solidarność”. Okres ten tak wspominali na łamach ,,Gazety Uniwersyteckiej” z lipca 2005 r. (nr 10) Krystyna i Stefan Zabierowscy oraz Krystyna Urban:

„Solidarność" na filologii ukształtowała się w drodze swoistego "zamachu stanu" i była drugim ośrodkiem na Uniwersytecie Śląskim po Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym. A było to tak: w wielkiej tajemnicy - również przed sobą - dwie delegacje pojechały do Krakowa, by przywieźć stosowne materiały z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Następnie odbyło się wydziałowe zebranie Zrzeszenia Nauczycieli Polskich, w trakcie którego zwolennicy "Solidarności" postanowili podjąć próbę przekształcenia organizacji ZNP na koło "Solidarności". Zamysł wydawał się bardzo ryzykowny.(...) Wbrew obawom rzecz powiodła się nadzwyczaj i tak powstało Koło Pracowników Polonistyki NSZZ "Solidarność". Na przewodniczących wybrano Leonarda Neugera, profesor Irenę Bajerową i Stefana Zabierowskiego”.