Kraina Wieży Babel - sztuka starożytnej Mezopotamii

Zikkurat Ur-Nammu w Ur, 2111-2091 p.n.e.Najlepiej zachowany, częściowo zrekonstruowany zikkurat Ur-Nammu znajduje się w Ur. Mimo erozji i dewastacji wciąż wznosi się na wysokość ponad 20 metrów. Był wzniesiony na planie prostokąta (43x65 m). Należał do świętego kręgu boga księżyca Nanny.

Zikkuraty "przeżyły" państwo Sumerów. Tworzono je również w państwach, które na tych ziemiach powstały później: Babilonie, Asyrii, Elamie. Zikkuraty z okresu sumeryjskiego są wznoszone przeważnie na planie prostokąta, z okresów późniejszych – kwadratu. Poszczególne piętra były zazwyczaj kolorowe: czarne u podstawy (pokryte warstwą bitumu), wyżej czerwone (obłożone wypalaną cegłą), a najwyżej białe – pokryte gipsem. Później najwyższe piętro okładano glazurowanymi płytkami o barwie błękitnej.

Malarstwo rytuału
Płaskorzeźba z wyobrażeniem demona żeńskiego Lilit, terakota, XIX-XVIII w. p.n.e.Z terenu Mezopotamii zachowało się wiele figur przedstawiających prawdopodobnie bóstwa. Są przeważnie statyczne, a bogowie lub boginie przybierają na nich charakterystyczne dla siebie pozy. Ich rysy twarzy są na ogół pozbawione cech indywidualnych.
















Najciekawsze i najbardziej oryginalne jest jednak malarstwo ścienne odkryte w pałacu Zimrilima w Mari. Ma ono niewątpliwie religijny charakter, stanowi barwną ilustrację rytuału. Główne malowidło podzielone jest jakby na trzy części. W centrum przedstawia objęcie władzy królewskiej z rąk bóstwa, a po bokach – ważne dla egzystencji państwa czynności (nawadnianie pól itp.) wykonywane w towarzystwie i pod opieką bóstw. Na innych malowidłach ukazano składanie ofiar z ognia i wody, namaszczanie ofiarnego byka, itp.