Dziecko, patologia czy szczęście?

Ciągle nie ma żadnego wsparcia, czy polityki socjalnej dla rodzin wielodzietnych. Istniejące od niedawna „becikowe” i ulga podatkowa, nie są rozwiązaniami, które pomagałyby w codziennym funkcjonowaniu wielodzietnej rodziny. – Na rodzinie takiej spoczywa natomiast masa obowiązków, jest wiele wymagań. – mówi Mirosław Kopytko. – Jest na przykład obowiązkowa szkoła, ale wszystkie zajęcia dodatkowe są już najczęściej odpłatne. Nikogo nie obchodzi jak my sobie z tym radzimy. Na szczęście jest Kościół, w którym wielodzietni zawsze znajdują wsparcie – dodaje. – Są dla dzieci rożne grupy działające przy parafii i to całkiem za darmo, są tanie wyjazdy wakacyjne.

Przedstawiciele gmin twierdzą, że system pomocy wielodzietnym funkcjonuje prawidłowo. Trudno wsparciem nazwać jednak kwotę 48 zł na dziecko, którą państwo wypłaca rodzinom o najniższych dochodach. Inna pomoc jak wyżej wspomniano przychodzi dopiero, gdy w rodzinie pojawią się problemy. Przyjęta kilka dni temu Gminna Strategia Rozwiązywania Problemów Społecznych Miasta Wałbrzycha na lata 2009-2015 zakłada wsparcie finansowe rodziny w przetrwaniu trudnej sytuacji bytowej, zapobiegające jej wykluczeniu społecznemu, w tym pomoc finansowa oraz organizowanie dożywiania dzieci. Jest też pomoc w nauce oraz organizacji czasu wolnego dzieciom poprzez wolontariuszy działających w Centrum Wolontariatu w MOPS. Planuje się też powstanie Ośrodka Wsparcia Rodziny, który będzie: diagnozował rodziny pod kątem występujących w nich problemów oraz prowadził profesjonalne poradnictwo.

Dziecko = szczęście
Tylko w samym Wałbrzychu od kilku kolejnych lat ujemny przyrost naturalny jest na poziomie blisko 2 procent. Na ok. 1600 zgonów rocznie jest tylko 1000 urodzeń. Ile trzeba trudu i poświęcenia, oraz jak trudno dobrze wychować dziecko wie każdy kto je ma.

– Byli ostatnio u nas znajomi ze swoim rocznym synkiem. Byli pod wrażeniem, jak sobie dajemy radę, bo oni z jednym mają tyle kłopotów – opowiada Katarzyna z Ząbkowic Ślaskich, mama czwórki maluchów. – Kiedy zapytałam, kiedy planują następne, odpowiedzieli, że raczej nie, a już na pewno nie w najbliższym czasie, bo mają dość nieprzespanych nocy, pieluch, masy obowiązków. Coraz częściej dla ludzi najważniejsza jest po prostu własna wygoda. Dlaczego zatem nie wspomóc osób, które świadomie, zdecydowały się podjąć ten trud? Lub co gorsza (co nie jest rzadkością) wytykać je palcami?

– Kolejną kwestią jest przekonanie, że dziecku trzeba zapewnić najlepsze i najdroższe ubrania, zabawki, więc trudno zdecydować się na więcej niż jedno, dwoje dzieci – dodaje Mirosław Kopytko. – Czy jeżeli dziecko przychodzi w nieco wytartym ubraniu po bracie lub siostrze, to jest to zaraz powód by nazywać to patologią? Nie sądzę, żeby dzieci były bardziej szczęśliwsze tylko dlatego, że mają najnowsze ciuchy i komórkę z mnóstwem bajerów. Przeciwnie, widzę, że nasze dzieci znakomicie odnajdują się w grupie, są otwarte na innych i umieją sobie dobrze radzić w trudnych sytuacjach. Staramy się zapewnić im wszystko czego potrzebują, np. wszystkie nasze dzieci są utalentowane muzycznie wiec posyłamy je do szkoły muzycznej.

Kiedy pytam swoich rozmówców czy kiedy brali ślub to chcieli mieć po piątce dzieci spoglądają na siebie z uśmiechem. – Byliśmy otwarci na Boże plany – odpowiadają. Spoglądają na dzieci i mówią – Nie wyobrażamy sobie, że któregokolwiek z nich mogłoby dziś z nami nie być.

Artykuły z poszczególnych działów serwisu KULTURA: