Królowa z różami

Elżbieta pochodziła z Saragossy, była córką króla Aragonii Piotra III. Wydano ją za mąż za Dionizego I, króla Portugalii. Była królową do jego śmierci w roku 1325. Kiedy tron odziedziczył ich syn Alfons IV Dzielny, wstąpiła do klasztoru klarysek w Coimbrze, który sama ufundowała. Jednocześnie cały swój pozostały majątek rozdała ubogim. W Portugalii zasłynęła przede wszystkim jako niestrudzona mediatorka pokojowa. Dwukrotnie jej interwencje uchroniły kraj przed wojną: w 1323 r., kiedy przeciwko królowi Dionizemu I wystąpił jeden z jego nieślubnych synów, i w 1336 r., kiedy jej syn Alfons IV zaangażował się w konflikt z Alfonsem XI Kastylijskim. Wówczas w Portugalii nazwano ją Aniołem Pokoju.