Fiołki i macierzanka

To opowieść o doświadczaniu Boga w codzienności; o tym, jak ważny jest długi „liturgiczny okres zwykły”, czas bez fajerwerków, gdy sprawdza się diagnoza inżyniera Mamonia: „W ogóle brak akcji jest. Nic się nie dzieje, proszę pana, nuda”. Bez dodatkowych emocjonalnych muld, ale z głębokim doświadczeniem Pawłowego „przewrotu kopernikańskiego”: „Czyż nie wiecie, że wasze ciała są świątynią?”. „Czuję się jak ktoś złapany na gorącym uczynku” – pisze siostra Bogna. „W Zgromadzeniu Sióstr Duszy Chrystusowej odkryłam skarb na miarę komnaty bursztynowej połączonej ze złotym pociągiem. I tym bogactwem, które ukształtowało mnie duchowo, chcę się z Wami podzielić”.