Wystawa prac Leszka Mądzika w Muzeum Diecezjalnym

W każdym z krajów, w których byłem, spotykałem dzieła sztuki sakralnej. Dzieła te nie mogłyby powstać, gdyby nie wiara ich twórców. Fotografia dała mi szansę utrwalenia jej śladów. Przepełnione sacrum, swoją ekspresją, a nawet ekstazą, silnie oddziałują na widza. Są także dowodem moich fascynacji artystycznych" - podkreśla Leszek Mądzik.

Prace fotografa, które będą wystawione w Domu Długosza, powstały podczas jego podróży z Teatrem Sceny Plastycznej KUL do różnych zakątków świata, takich jak Peru, Belgia, Włochy, Francja, Meksyk, Hiszpania, Białoruś, Ukraina, Dania, Izrael, Indie oraz Polska.

"Wzrok biegnie po wydarzeniach, twarzach, fakturach i tym wszystkim, co ujawnia światło. Dramaturgia dostrzeżonego obrazu niesie w sobie coś, co każe się zatrzymać, utrwalić. Spotykamy się z tajemnicą, do której pragniemy zajrzeć, dotknąć, zbliżyć się do niej, a może i poznać. Nosimy w sobie takie potrzeby poznania tego, co w nas i wokół nas. Czas potęguje to wezwanie i każe odważnie zanurzyć się w ten mrok będący częścią naszego niepokoju. Wędrując różnymi drogami, najczęściej z teatrem, spotykam znaki, które prowadzą na ścieżki, których zwieńczenie bardziej przeczuwam niż jestem pewien. Zobaczony obraz nie potrzebuje deformacji, stylizacji czy udziwnienia. Nosi w sobie prawdę, której pragnienie dostrzeżenia jest sensem tworzenia" - napisał L. Mądzik o swoich pracach.

Wystawa będzie dostępna do października.

Leszek Mądzik urodził się w 1945 r. w Bartoszowinach w Górach Świętokrzyskich. Ukończył Wydział Tkactwa Artystycznego w Państwowym Liceum Technik Plastycznych w Kielcach. Studiował historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, tytuł magistra sztuki otrzymał w Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Białymstoku, tytuł doktora - w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, zaś nominacja profesorska - na wniosek Rady Wydziału Grafiki ASP w Warszawie - została mu nadana w 2010 roku.

W 1969 r. założył Scenę Plastyczną KUL, gdzie zrealizował 20 spektakli autorskich, m.in. "Ecce homo", "Wieczerza", "Ikar", "Zielnik", "Wilgoć", "Wrota", "Tchnienie", "Szczelina", "Kir", "Odchodzi", "Bruzda", "Przejście", "Lustro" czy "Gorset".

Od 1976 r. jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, w 1981 r. został przyjęty do ITI, w 1983 r. - do OISTAT, a od 2003 r. jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Swoje prace prezentował m.in. w Galerii Krytyków "Pokaz" w Warszawie, w Galerii Instytutu Polskiego w Wiedniu, w Centrum UNESCO w Bejrucie, w Galerii Opery w Kairze, w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej "Manggha" w Krakowie, w Muzeum Lubelskim, w Galerii Sztuki Katolickiego Uniwersytetu w Santiago de Chile, w Theater-Cai w Tokio, w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, w The Saddlery Gallery w Edmonton w Kanadzie, w Muzeum Teatralnym w Warszawie, Muzeum Narodowym w Kielcach, w Galerii Centre for Creative Practices w Dublinie, w Galerii Le Pont w Aleppo, w Galerii Dzyga we Lwowie, w Galerii Sztuki Sceny Plastycznej KUL, w Centrum Sztuki Miasta Teheran, w Galerii Carmel w Guadalajara, w Ratuszu w Wilnie. Wielkoformatowe prace fotograficzne prezentował w Galerii Plenerowej Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, na dziedzińcu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, w przypałacowych ogrodach Muzeum Zamku w Łańcucie, w Galerii Saskiej w Lublinie, przed Pałacem Opatów w Gdańsku-Oliwie czy w krużgankach klasztoru Cystersów w Pontigny.

Laureat licznych nagród, m.in.: Nagrody Ministra Spraw Zagranicznych RP za osiągnięcia dla kultury polskiej w świecie, Nagrody im. Jana Dormana przyznanej przez Polski Ośrodek Stowarzyszenia ASSITEJ za całokształt dokonań w tworzeniu unikatowego teatru polskiego, nagrody indywidualnej I stopnia za promocję KUL w Polsce i poza granicami kraju przyznanej przez rektora KUL, Nagrody Angelus 2011, wyróżnienia specjalnego Totus. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotym Medalem "Gloria Artis", Krzyżem Zasługi "Pro Ecclesia et Pontifice".