Tym razem film jak najbardziej na nią zasłużył, bo w ubiegłych latach można było mieć czasem wątpliwości co do werdyktu jurorów katolickiej nagrody. Skromny, kameralny film izraelskiego reżysera z jednej strony opowiada o traumie, jaka dotyka rodzinę po śmierci syna, a z drugiej o wojnie, która na początku staje się tłem rozgrywającego się na naszych oczach dramatu.