Kultura i klimat

Nie ma w Polsce drugiego takiego regionu, gdzie tak wiele dzieje się dla zdrowia, kultury i turystyki jednocześnie. Uzdrowiska Kotliny Kłodzkiej – to ich zasługa.

Tu było Homole
W miejscu, gdzie obecnie leży uzdrowisko Duszniki-Zdrój, już w XIII w. istniała wioska należąca do miniaturowego państewka magnackiego – Homole (istniało do 1477 r.). Rozwój wioski nastąpił w chwili odkrycia bogatej żyły rudy żelaza. Eksploatacja pokładów sprawiła, że miejscowość w roku 1346 otrzymała prawa miejskie. O szybkim bogaceniu się i rozkwicie miasta decydowało również korzystne położenie na szlaku handlowym, które także powodowało częste napady w czasie wojen. Po jednym z takich napadów zaniechano dalszego wydobywania rudy. W 1562 r. powstał w Dusznikach cech sukienników i przemysł papierniczy. W XVII i XVIII wieku powstają tu manufaktury tkackie wyrabiające baję (grubsza odmiana flaneli) i flanelę.

Serwatka lecznicza
Lecznicze właściwości źródła „Zimny Zdrój” znane są już w 1408 roku. Ze względu na swój przyjemny smak dusznicka woda była podawana jako napój biesiadny na stołach znakomitych rodów. W roku 1801 lekarz zdrojowy dr Blottner wydał w Kłodzku broszurę, której tytuł brzmiał: „Przewodnik dla tych, którzy chcą korzystać z kuracji mlecznej i źródeł zdrowotnych w Kudowie-Zdroju i Dusznikach-Zdroju jako środka leczniczego”.

Położone w ówczesnym hrabstwie kłodzkim Duszniki-Zdrój swoją rolę zawdzięczają innemu medykowi, doktorowi Mogalle, on bowiem założył tu i rozwinął nie tylko lecznictwo wodami mineralnymi, ale i produktami mlecznymi, w tym z żętycy, czyli serwatki z mleka koziego. Doktor uznał bowiem, że położenie źródeł i klimat są tu zbliżone do warunków podalpejskich i można tu aplikować kuracje na wzór tamtejszych kurortów. Opracował nawet lepszy sposób wykwaszania serwatki i żętycy dla celów leczenia. Dzięki temu uzdrowisko szybko zyskało sobie uznanie, a liczba kuracjuszy wzrastała z roku na rok.

Dla Chopina
– Przyjeżdżam tu od 30 lat – mówi Bronisława Kupczyńska z Włocławka. – Jestem pod wrażeniem wąskiej doliny rzeki Bystrzycy Dusznickiej. Znam dobrze tutejsze wzgórza: Góry Bystrzyckie i Góry Orlickie. Lubię chodzić na długie spacery do „Topielisk”, torfowisk pod Zieleńcem. To rezerwat przyrody i wycieczka w czasie, bo niektóre rośliny są tam od czasów epoki lodowcowej. Co ciekawe, rośliny te spotykane są zazwyczaj tylko w tundrze. Są to na przykład: mech islandzki, brzoza karłowata, sosna syberyjska – wylicza walory przyrodnicze. – No i Chopin. Jestem tu zawsze w czasie Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego, bo kocham naszego geniusza za jego prawdę o Polsce opisaną muzyką. Poza tym zarówno w uzdrowisku, jak i w mieście na każdego czeka sporo atrakcji, nie jest to jednak tak hałaśliwy kurort jak niedaleka Polanica-Zdrój.

– Kameralnie i spokojnie z muzyką Chopina płynącą z głośników w tle poddaje się człowiek niezwykłemu urokowi tego zakątka, nabiera sił i jasności umysłu – podkreśla Bronisława Kupczyńska.

W pobliżu
Wambierzyce (sanktuarium Królowej Rodzin) – 20 km Pstrążna (skansen) – 21 km Kudowa-Czermna (kaplica czaszek, grób bł. Gerharda Hirschfeldera) – 16 km Błędne Skały – 15 km Szczytnik (zamek i muzeum misyjne) – 6 km

W Dusznikach
– Rynek miasta – Kościół parafialny z kaplicą Czternastu Świętych Wspomożycieli i amboną w kształcie wieloryba – Muzeum Papiernictwa

Msze św. w zdroju
Dni powszednie: 9.00 i 19.00 (kościół św. Franciszka) Dni świąteczne: 9.00 i 10.15 (kościół NSPJ), 7.00, 11.30, 19.00 (kościół św. Franciszka)