Płynąć pod prąd

Wyklęta

Uczynili z ciebie zbrodniarkę
Ubrali w mundur dowódcy
W usta wcisnęli rozkazy
Wołali: Morderczyni! Zdradziła!
A ty… sanitariuszką tylko byłaś

Podążałaś ścieżką straceńców
Opromieniona lipcowym słońcem
Szłaś wyprostowana, bez wahania
Liczyłaś na złote runo nicości
Twą ostatnią nagrodę - - -

Lodowate światło lampy
Policzek i piekący ból przeszywający na wskroś
Lodowata woda i gorąca strużka krwi
Choć ciało klęczało, duch się nie ugiął
Wierna strażniczka prawdy

Czy czułaś gniew bezsilny
Gdy wzrok twój napotkał lufę pistoletu?
Dałaś świadectwo odwagi
Niech żyje Polska! Niech żyje Łupaszko!
Historia zanotowała

I nagle usłyszałaś huk
Niebo rozdarło się i upadło na podłogę
Jeszcze jeden wymuszony oddech, jeszcze jedno spojrzenie
Nicość… daleko, poza wszelkimi granicami
Ucichło tętno życia

Ktoś na głos odczytał testament:
Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba
Chwała wieczna się wznosi
Otwarto już bramy Nieba - - -

***
I miejsce w II Ogólnopolskim Konkursie Literackim „Płynąć pod prąd” dla Justyny Oziom z XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Polonii Belgijskiej we Wrocławiu za wiersz pt. „Wyklęta” w kategorii szkół ponadgimnazjalnych - wiersz