Indianie Guarani w Argentynie

Według badań tereny, które w XVII w. nazywano Misiones, miały dużo większy zasięg niż dzisiaj. Właściwie nie można mówić o historii i geografii tych terenów, nie wspomniawszy o pierwszej ewangelizacji i tzw. redukcji - osiedli indiańskich założonych i zarządzanych przez jezuitów. Te i inne wydarzenia wpłynęły w dużym stopniu na życie i kulturę Indian Guarani(...)

Zostali oni rozproszeni i wypędzeni ze swoich posiadłości, a następnie wykorzystywani jako tania siła robocza. Dzisiaj natomiast można z podziwem popatrzeć na to, jak żyją i mieszkają pierwsi właściciele „czerwonej" ziemi, wypalonej słońcem i zroszonej krwią Indian. Wykorzystywani przez hiszpańskich kolonizatorów Guarani już dawno zniknęli ze społeczeństwa prowincji Misiones. Dzisiaj ich potomkowie żyją w rezerwatach, praktycznie zdani sami na siebie.

Jakim językiem mówią?
Od początku XVII w. grupy Indian Guarani, które prowadziły niezależny tryb życia z dala od redukcji jezuickich, byli znani pod nazwą Cainguas. Dzielili się oni na trzy grupy: Mbya, Chiripa i Pan. Tylko pierwsza z tych grup jest dziś aktywna. Nazwa "guarani" przypisana jest do jednego z języków, którym posługują się na co dzień Indianie osiedleni w środkowej części Ameryki Południowej i w dużej mierze mieszkańcy Paragwaju. Posługują się nim także plemiona Indian, które do dzisiejszego dnia można spotkać na terenach prowincji Misiones, Corrientes, Entre Rios i w północnej prowincji Santa Fe.

Jak wyglądają i jak się ubierają?
Indianie z plemienia Guarani są niskiego wzrostu (mężczyźni dochodzą do 1,62 m, kobiety - 1,49 m). Mimo to mają silną posturę: dobrze umięśnione ciało, szerokie ramiona i rozbudowane biodra. Mała głowa, bystry wzrok, niewielkie oczy i nos, natomiast usta i wargi szerokie.

Starzy Indianie do dziś malują sobie twarz i ciało, używając specjalnych farb, przygotowanych z owoców drzew. Dominującymi kolorami są: niebieski (z owoców nandypa), czerwony (z urucu) i czarny (mieszanka owoców ollin i parafiny). Jednak większą wagę przykładali oni do ozdoby strojów i do biżuterii, jak kolczyki, korale, pierścionki, wykonane z trzciny bambusowej lub owoców drzew regionalnych. Często upiększano je kamieniami szlachetnymi lub kośćmi zwierząt upolowanych w tutejszych lasach. Różnego rodzaju ozdoby sprzedaje się obecnie turystom jako pamiątki z pobytu w Misiones.

Często trudno jest zrozumieć inne kultury, inne obyczaje, inną codzienność. Tak jest również w przypadku Indian Guarani. Dla przykładu: mimo że mieli plantacje bawełny i znali sposób wytwarzania z niej tkaniny bawełnianej, nie nosili na ogół ubrań bawełnianych, aczkolwiek zdarzało się, że mężczyźni ubierali los faldones - spodnie do kolan, a kobiety los ti-poy - prostą, workowatą suknię do kostek. Dzieci nie ubierały się w ogóle.