Nie żyje Romuald Lipko

Urodził się w 1950 r. w Lublinie. Z Budką Suflera był związany od początku lat 70. jako główny kompozytor jej repertuaru, początkowo basista, a od 1978 r. – klawiszowiec. Już pierwszy album tego zespołu, „Cień wielkiej góry” (1975), okazał się kamieniem milowym w historii polskiego rocka. Oprócz piosenki tytułowej znalazły się na nim m.in. piękna ballada „Jest taki samotny dom” oraz niezwykła, prawie 20-minutowa suita „Szalony koń” – pełna awangardowych rozwiązań, ciągłych zmian rytmu i tempa.

Tę drogę Budka kontynuowała na kolejnym albumie „Przechodniem byłem między wami” (1976). W latach późniejszych, wraz z kolejnymi zmianami składu, zmieniła nieco swoją stylistykę. Pojawiły się większe wpływy muzyki pop, jednak Romuald Lipko – twórca pięknych melodii – świetnie poruszał się również w tych rejonach. O tym, jak uniwersalnym był kompozytorem, świadczą także jego utwory napisane dla innych artystów, m.in. Anny Jantar („Nic nie może wiecznie trwać”), Urszuli („Dmuchawce, latawce, wiatr”, „Malinowy król”), Izabeli Trojanowskiej („Wszystko, czego dziś chcę”) czy Zdzisławy Sośnickiej („Aleja gwiazd”).

W 1993 r. nagrał z Budką Suflera znakomitą płytę „Cisza”, która była powrotem do mocnego, rockowego grania, choć pojawiły się na niej także piękne ballady, jak utwór tytułowy czy finałowa „Kolęda rozterek”. Z kolei największym sukcesem komercyjnym okazał się album „Nic nie boli tak jak życie” (1997), zawierający jeden z największych polskich hitów wszech czasów – „Takie tango”. Krążek sprzedał się w liczbie ponad miliona legalnych egzemplarzy.

W 2014 r. Budka Suflera pożegnała się z publicznością udaną trasą koncertową, której punktem kulminacyjnym był świetny występ na Przystanku Woodstock. Po pięciu latach zespół wrócił do koncertowania w nowym składzie (bez wieloletniego wokalisty Krzysztofa Cugowskiego), jednak równolegle pojawiła się wiadomość o ciężkiej chorobie Lipki. Muzyk zmarł 6 lutego po przegranej walce z nowotworem.

Szymon Babuchowski