Spielberg – mistrz reżyserii

Wydaną nakładem Wydawnictwa Wojciech Marzec książką "Reżyseria Steven Spielberg", Warren Buckland zapełnia tę lukę. Rozkłada na czynniki pierwsze niektóre z najsławniejszych dzieł Spielberga, człowieka, który zrewolucjonizował sposób opowiadania filmów i jest jedynym reżyserem na świecie konsekwentnie tworzącym od ponad trzydziestu lat hity kinowe na wysokim poziomie komercji i artyzmu.

"Reżyseria Steven Spielberg" jest obowiązkowym podręcznikiem warsztatu dla reżyserów, operatorów i scenarzystów, ale także pozycją dla wszystkich zainteresowanych kinem, popkulturą, psychologią, czy po prostu ciekawych odpowiedzi na pytanie: "O co chodzi z tym całym Spielbergiem?"

Buckland szczegółowo analizuje m.in. „Szczęki”. Jak pisze „był to pierwszy obraz, który zarobił ponad 100 milionów dolarów z dystrybucji kinowej i przez dwa lata (do pojawienia się „Gwiezdnych wojen” w roku 1977) pozostał najbardziej kasowym filmem w historii. „Szczęki” zapoczątkowały również erę filmów wysokobudżetowych.

Bardzo niewiele pisano o estetyce filmu, a zwłaszcza o wyborach reżyserskich Spielberga podejmowanych w szczególnie trudnych warunkach realizacyjnych. Jednak „Szczęki” są pierwszym obrazem Spielberga kwalifikującym się jako dobrze zrobiony film i pierwszy, który w wielu scenach osiągnął jedność organiczną (…).

Pierwszy atak

„Szczęki” zaczynają się niewyraźnymi dźwiękami na czarnym tle. Jest to typowe dla Spielberga klimatyczne i niepokojące otwarcie filmu, spotykane później między innymi w „Bliskich spotkaniach trzeciego stopnia”, „Parku Jurajskim” i „Zaginionym świecie”. Atmosferę grozy pogłębia pierwsze ujęcie, trwające 29 sekund i będące punktem widzenia jakiejś istoty poruszającej się pod wodą. Chociaż jego znaczenie pozostaje przez jakiś czas zagadką, w końcu staje się jasne, że ten POV oznaczał czyjąś złowrogą obecność pod powierzchnią wody. Dowiadujemy się o tym w scenie ataku na Christine Watkins – Chrissie (Susan Backlinie).