Wojenny melodramat, czyli… klasyka. Stary, dobry, sprawdzony patent na hit?
Tysiąc młodych osób z katechetami obejrzało w teatrze muzycznym brawurowy spektakl o papieżu Polaku.
Jeden z filmów-symboli lat '80. Najbardziej ikonicznych produkcji tamtej dekady.
1. Andrew Adamsona i Vicky Jensona
2. Andrew Adamson, Kelly Asbury i Conrad Vernon
3. Scenariusz J. Price’a, P. Seamana, J. Zacka w reżyserii Chrisa Millera i Ramana Huia
4. Josh Klausner Darren Lemke reżyseria Mike Mitchell
Rzeczywiście dwa pierwsze filmy miały jedną konwencję - można by rzec głęboko religijną. Trzeci odbiegał już zamysłem, ale wcale nie stracił na wartości. I zdecydowanie nie mogę się zgodzić z autorem recenzji przy czwartej części. Uważam, że w sposób mistrzowski zarówno dla dorosłych wprost a dla dzieci w sposób archetypiczny wyostrza nie tylko ideę "ciesz się z tego co masz" ale przede wszystkim zarówno nie tylko możliwość ale i konieczność naprawienia skutków własnych ciasnych ideologii - głupoty.
Autorowi recenzji również radzimy przyznać się iż to Jego zdanie, a nie, że Shrek For Ever taki jest [...].
Pozdrawiam
"<<Podglądacz>> mowy Istoty"