Tytuł filmu Adama Kraśnickiego doskonale oddaje charakter jego bohaterki.
Weronika, Ciotka, Śliwińska, Sikorska, Sokołowska – to konspiracyjne pseudonimy Zofii Kossak, świadczące o dynamice zaangażowania pisarki w życie podziemne okupowanego kraju.
Utwory niepublikowane w PRL-u ze względu na zastrzeżenia cenzury teraz wracają jako interesująca całość, ujawniając zadziwiającą i bolesną aktualność.
Tadeusz Kossak, syn słynnego malarza Juliusza Kossaka i bliźniaczy brat Wojciecha, miał spory talent narracyjny, który zapewne po ojcu odziedziczyła Zofia Kossak.
Z nowej książki Joanny Jurgały‑Jureczki wyłania się Zofia Kossak jako postać coraz bardziej skomplikowana.
Senat RP uczci pamięć zmarłej 50 lat temu Zofii Kossak specjalną konferencją poświęconą jej życiu oraz twórczości.
„Wielcy i mali” – książka, którą Zofia Kossak wchodziła w tematykę śląską, została wznowiona po raz pierwszy od 1937 roku.
Zofia Kossak w czasie II wojny światowej, ratując Żydów, narażała siebie i własne dzieci na śmierć. Dzisiaj niektóre środowiska nazywają ją katolicką antysemitką.
W pięćdziesiąt lat po śmierci Zofii Kossak jej żywe słowo, energia i emocje zaskakują świeżością, stanowiąc ważne dopełnienie naszej wiedzy o autorce „Krzyżowców”.
„Gdyby nie Górki, nie byłabym chyba wróciła. Tu przeżyłam najtragiczniejsze i najszczęśliwsze chwile mego życia” – napisała o swoim ukochanym miejscu na ziemi Zofia Kossak-Szczucka.