Święta Trójca

Bóg objawił się Abrahamowi jako Trójca Święta. Trzy uskrzydlone osoby siedzące przy stole to Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty.

Postacie są do siebie podobne, wszystkie też dzierżą laski – berła oznaczające władzę. Ma to ukazywać równość Osób Trójcy Świętej. Namiot Abrahama, dęby Mamre i posiłek, który przygotował Abraham, zamienił Rublow w symbole o znaczeniu teologicznym. I tak zamiast namiotu namalował dom Boży, zamiast dębów drzewo życia, a zamiast zwykłego posiłku na stole umieścił kielich, symbolizujący Eucharystię.

Nie ma wątpliwości, że postać z prawej strony to Duch Święty. Świadczy o tym zielony kolor szat, tradycyjnie przypisywany Mu w ikonach, a także góra umieszczona nad Nim. Góra jest symbolem wzniesienia duszy do Boga, związanego właśnie z Duchem Świętym.

Nie jest natomiast jasne, która z pozostałych Postaci jest Bogiem Ojcem, a która Synem Bożym. Częściej za Syna uważa się postać środkową. Ma o tym świadczyć drzewo życia namalowane powyżej, symbolizujące Ofiarę Chrystusa na krzyżu i Jego zwycięstwo nad śmiercią. Budowla nad namalowaną z lewej strony postacią Boga Ojca oznaczałaby, że Bóg Ojciec jest Stwórcą świata.

Niektórzy uczeni uważają jednak, że z lewej strony znajduje się Chrystus. Budowla wznosząca się nad Nim byłaby zatem Kościołem, Jego Ciałem. Drzewo życia, jako rosnący w raju symbol daru życia danego przez Stwórcę, byłoby zaś atrybutem Ojca.