Święty od spraw beznadziejnych

Jest świętym otoczonym powszechnym kultem, patronem od spraw beznadziejnych. Mimo to nie wiemy o nim prawie nic, choć był jednym z dwunastu apostołów. Przylgnął do niego przydomek „Tadeusz” (z jęz. aramejskiego tadda – mężny, odważny), zapewne po to, by nie mylono go z Judaszem Iskariotą. Bibliści przypuszczają, że był spokrewniony z Jezusem, a jego bratem był inny apostoł – Jakub Młodszy. Tradycja przypisuje mu autorstwo przedostatniej, krótkiej księgi Pisma Świętego – Listu św. Judy. Nie wiemy, gdzie nauczał po zesłaniu Ducha Świętego. Według różnych wersji działał w okolicach Edessy, w Libii, w Mezopotamii albo w Persji. W tym ostatnim kraju poniósł męczeńską śmierć wraz ze św. Szymonem, dlatego ci dwaj apostołowie wspominani są przez Kościół w tym samym dniu.