To niezwykłe dzieło, pełne symboliki. Na pierwszym planie widzimy grozę śmierci, w tle – nadzieję na życie wieczne.
Nad otwartym grobem, w którym widać rozkładające się zwłoki, klęczą czterej kanonicy regularni św. Augustyna. Za nimi stoją ich święci patroni: po prawej św. Augustyn, trzymający w ręce serce; po lewej św. Hieronim ze swoim atrybutem – lwem. Augustyn znalazł się tutaj jako autor zakonnej reguły, Hieronim – prawdopodobnie jako patron kościoła klasztornego, dla którego namalowano obraz.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Czyli powrót do krainy dzieciństwa. Pytanie tylko, czy udany. I w ogóle możliwy…
Jednak tylko co piąta osoba uznaje zastępowanie człowieka sztuczną inteligencją za etyczne.
Świąteczne komedie rządzą się swoimi prawami. I towarzyszą nam już przez cały grudzień.