* * *

Nie dzwońcie do mnie zza granicy.
Ja przed wojną nie będę uciekał –
Z Ukrainy, którą zły sen niszczy,
ściąga realną drogą na dno piekieł.

Jeszcze krwawszy ogarnie nas czas,
Jeszcze nieraz będą nas zabijali.
Lecz niebo samo zatroszczy się o nas
I jak świece gwiazdy nam zapali.

I na przekór nawale drapieżnego zwierza,
Na przekór grozie z odwiecznego bydła
Będzie, będzie Ukraina moja,
Przeznaczenia jej światło rozbłyska!

Nie zapraszaj mnie do ziemi piękniejszej –
Tu boleje serce me przebite.
Eloi – znowu wykrzyczę –

Eloi,
Tu są pokłady wszystkich mogił moich,
Poczęstunki wszystkie nad nimi i kwiaty.

9 III 2022 r.

Przekład z ukraińskiego: Antoni Matuszkiewicz

*

Poniżej wiersz w oryginale:

***

Ne hukayte mene za kordon.
YA nikudy z voyny ne poidu -
Z Ukrainy, de tyahnetʹsya son
Vzdovzh realʹno pekelʹnoho slidu.

Shche kryvavyy obiyme nas chas,
Shche ub'yutʹ nas ne raz i ne dvichi.
Ale nebo podbaé pro nac
I zapalytʹ zirky nam, mov svichi.

Y popry khyzhu navalu zvir'ya,
Popry zhakh vikovichnoho bydla
Bude, bude Vkraina moya
Dolenosnoho spovnena svitla!

Ne zovitʹ mene v krashchi krai.-
Tut bolytʹ moé serdtse probyte.
Eloi - znov skazhu -

Eloi,
Tut vsi pidni mohyly moi,
Vsi suzip'ya nad nymy i kvity...

WIARA.PL DODANE 07.03.2022 AKTUALIZACJA 12.03.2022

Tam rozpadają się cegły...

Wiersz Antoniego Matuszkiewicza na wiadomy temat. »

więcej »