Czy Bóg stworzył foch?

pixabay

Pytanie o to, jakie mamy być, powinno być pytaniem o to, jakimi chce widzieć nas Bóg, który nie wymaga od nas rzeczy niemożliwych, ale uzdalnia nas do rzeczy wielkich.

Co dobrego może wyniknąć z rozmowy trzech kobiet, które rozmawiają o kobietach? Może powstać rewelacyjna książka o największym darze, który Bóg wlał w życie każdej z nas: naszej kobiecości.

Tytuł z jednej strony wywołuje uśmiech i skojarzenie z całą gamą dowcipów o kobietach, jakie mężczyźni opowiadają sobie przy piwie (mój osobisty mąż, kiedy zobaczył ten tytuł, powiedział z powagą: „Koniecznie musisz ją przeczytać”). Z drugiej strony budzi refleksję: czy naprawdę tytułowy wielki foch jest tym, co mnie, jako kobietę, definiuje i jest częścią mojej kobiecości? I czy na pewno Bóg tego dla nas chciał, czy „w tego focha, który jest atrybutem lub wadą każdej z nas, naprawdę wyposażył nas właśnie On”.

Książka jest dla kobiet, które kochają swoją kobiecość. Dla tych mających szczęście wzrastać i dojrzewać w otoczeniu, które afirmowało ich kobiecość. Ale także dla tych, którym kobiecość przez całe życie była ciężarem, a może nawet przekleństwem. Pozwoli ona zmierzyć się z tym bólem, pokaże, że jest światło w ciemnym tunelu i przestrzeń, w której można szukać pomocy.

„Wielki foch” to spojrzenie na kobiecość oczami kobiet dojrzałych, które w całkowicie różnych sytuacjach życiowych i powołaniach, uczą siebie i inne kobiety, jak korzystać z całej gamy emocji towarzyszących naszej naturze i czerpać pełnymi garściami z kobiecości.

Ilona Kisiel zaprosiła do rozmowy dwie fascynujące kobiety: s. Annę Marię Pudełko, psychopedagoga powołania, i Anetę Liberacką, redaktor naczelną portalu Stacja7.pl, żonę i mamę czwórki dorosłych dzieci. „Zarzuca nam się często, że jesteśmy mniej zadaniowe, bardziej emocjonalne, porównuje się nas w tym i w wielu innych sprawach z mężczyznami. A my często już nie wiemy, jakie mamy być. I wciąż próbujemy się zmieniać”– mówi Aneta Liberacka.

Pytanie o to, jakie mamy być, powinno być pytaniem o to, jakimi chce widzieć nas Bóg, który nie wymaga od nas rzeczy niemożliwych, ale uzdalnia nas do rzeczy wielkich.