Energia czerpana z cegły

Na wystawie możemy obejrzeć fotografie najbardziej charakterystycznych obiektów: czerwonych dworców i sta­cji kolejowych, a tak­że, niestety powo­li ulegających degradacji budyn­ków pocztowych, jak na przykład w Starych Siołkowicach. Nyski budynek poczty łączy w sobie cechy budownictwa kosza­rowego z powstałym w tym czasie stylem zwanym eklektyzmem, korzystającym z elemen­tów dekoracyjnych różnych epok. Podobnie ozdobione zostały hala targowa w Gogolinie czy budynek obecnej szkoły przy ulicy Książąt Opolskich w Opolu.

Kościoły i ogrodzenia

Wiele z imponujących obiek­tów sakralnych, jak na przykład kościół św. Katarzyny Aleksan­dryjskiej w Groszowicach, ko­ściół św. Matki Boskiej Bolesnej w Tułach czy poewangelicka świątynia w Kup (wszystkie poka­zano na wystawie) wybudowano w stylu neogotyckim - budowle te zachowały się w doskonałym stanie. Wiele z nich ma ogrodze­nia wykonane z cegły, które same w sobie stanowią ciekawą formę architektoniczną. Podobnie wy­glądały ogrodzenia gospodarstw, domów. Od końca XIX wieku bu­dowano bramy wjazdowe z cegły fabrycznej nietynkowanej w postaci pełnego lub ażurowe­go muru albo w postaci słupów z przęsłami wykonanymi ze szta­chet lub metalu.

Po obejrzeniu wystawy „Rzecz o budynkach z czerwonej cegły na wsi opolskiej z przełomu XIX/XX wieku” z pewnością inaczej będziemy widzieć opol­ski pejzaż. Nasz wzrok będzie zatrzymywał się na czerwonych domach w Mechnicy, Reńskiej Wsi, Wrzoskach i w Zagwiździu. Zatrzymamy się z pewno­ścią przy kapliczce w Domaszowicach wybudowanej na planie kwadratu, z wieżą i eklektyczną zewnętrzną dekoracją, czy przy remizie strażackiej w Popielowie.

Nie mniej interesującymi okażą się budynki gospodarcze, obory, gołębniki stodoły ozdobione gzymsami i pilastrami z nietynkowanej cegły czy nieliczne już budynki wykonane z muru pruskiego. Ale pospieszmy się, bo czas i ludzie robią swoje: - Budynki z czerwonej cegły, po stuletnim okresie ich istnienia giną z krajobrazu kulturowego Śląska Opolskiego z powodu ich starości, braku należytej konserwacji, utraty funkcji (dworce kolejowe), z powodu przestarzałych technologii (budynki przemysłowe) oraz ocieplania i otynkowywania ich z zewnątrz - piszą w katalogu wystawy Elżbieta Wijas-Grocholska i Marcelina Jasińska.