Pszczyński reformator – tak nazywa Karola Promnitza Jerzy Polak – historyk i autor dwutomowego „Pocztu panów i książąt pszczyńskich”. Skąd ów nieformalny tytuł?
Festiwal Folkloru Góralskiego w Skoroszycach pod hasłem „Powrót do korzeni”.
Zygmunt Zygfryd Promnitz urodził się 17 VII 1595 roku w Żarach. Był synem Henryka Anzelma Promnitza i Zofii von Kurzbach.
Baltazar Erdmann Promnitz urodził się 9 I 1659 roku na zamku w Żarach. Gdy miał 5 lat zmarł jego ojciec Erdmann I. Z uwagi na niepełnoletność, na jego opiekunów wybrano Ulryka Promnitza i magnata (starostę generalnego Śląska), Krzysztofa Leopolda Schaffgotscha.
Obecnie mieszka w Polsce tylko ok. 10 tysięcy Żydów. Tylko, bo przez wiele stuleci Polska była najważniejszym centrum żydowskiej kultury i nauki. Tu Żydzi cieszyli się przywilejami królewskimi i samorządnością. Oczywiście były też pogromy, prześladowania, antysemityzm. Ale nic nie jest w stanie przekreślić setek lat wzajemnego przenikania się kultury polskiej i kultury polskich Żydów.
- Cieszymy się, że nasz ogromny wysiłek włożony w przywrócenie dawnego blasku Dworcowi Morskiemu został doceniony - mówi Joanna Wojdyło, rzecznik Muzeum Emigracji w Gdyni.
W 1664 roku umiera dotychczasowy władca ziemi pszczyńskiej, Erdmann I. Spadkobiercą zostaje jego niepełnoletni syn, Baltazar. Póki co, w imieniu dziedzica, dobrami zarządzać ma brat Erdmanna – Ulryk Promnitz.
Początki osadnictwa istniały na tym terenie już 7 tys. lat temu. Wiele wieków później żył i tworzył tu Jan Matejko, który na jednym z obrazów uwiecznił okolicznych mieszkańców.
O pszennych rogalikach - przysmaku królowej Jadwigi, pierwszej polskiej książce kucharskiej, wykwintnym smaku mięsa tura, sekretach sarmackiego stołu można przeczytać w wydanej właśnie książce Mai i Jana Łozińskich pt. "Historia polskiego smaku. Kuchnia. Stół. Obyczaje".
Polska jako naród, Polska jako państwo zasłużyła - jako jedyna - na drzewo Sprawiedliwych wśród Narodów Świata - powiedział w niedzielę premier Mateusz Morawiecki. Dodał, że dzisiaj traktujemy walkę o prawdę historyczną jako jeden z absolutnie najwyższych celów.
