Wiara ze słuchania... radia?

Tradycyjne funkcje mediów to informacja i rozrywka. Media katolickie mają jeszcze jedną funkcję – ewangelizację. Ale jak tu bawić, uczyć i nawracać jednocześnie? I oczywiście kogo: do kogo starać się dotrzeć, na jakiego słuchacza postawić? I jak pogodzić to, co prawie nie do pogodzenia: konieczność zarobkowania z dążeniem do niezależności?

Potop z… „Malborka”
„Malbork” to nazwa, którą warszawiacy nadali kompleksowi budynków przy Ośrodku Rodzin Nazaretańskich przy Trasie Łazienkowskiej. Wielki gmach z czerwonej cegły rzeczywiście przypomina twierdzę. Jednak wielkość budowli jest myląca – radio mieści się tylko w niewielkiej jego części, bo które diecezjalne radio ma pieniądze na apartamenty?

Według badań, na terenie Warszawy i okolic słucha „Józefa” około 400 tys. osób. To niewiele, biorąc pod uwagę liczbę mieszkańców aglomeracji warszawskiej (około 3 mln). Jednak nie w ilości siła „Józefa”.
– Naszym fenomenem jest to, że dziennikarze oraz słuchacze są dla siebie jak bliscy znajomi – mówi dyrektor radia ks. Marcin Brzeziński.

– Od wielu lat jeździmy razem na pielgrzymki, raz w miesiącu spotykamy się na Mszy św. i modlitwie w jednym z warszawskich kościołów. My wiemy o naszych słuchaczach dużo, a oni o nas…

Paula Chmielowska, sekretarz anteny: – Dzięki jednej z naszych audycji poświęconej pracy, na terenie parafii św. Józefa na Kole powstało stowarzyszenie, które wspiera bezrobotnych. Nieformalna grupa wsparcia i modlitwy przerodziła się w organizację, która autentycznie pomaga ludziom odnaleźć się w trudnych czasach.

Radio ewangelizuje, ale jak twierdzą jego twórcy, bez „trucia” i nudzenia. Stawia na autentyczne świadectwa i „nauczanie” świeckich, a mniej osób duchownych. W studio emisyjnym można przeczytać: „Ewangelia=życie. Uśmiechnij się!”