Ginafranco Ravasi towarzyszy nam w fascynującej i oryginalnej wędrówce ku odkryciu „siedmiu wad głównych”.
Narodzoną właśnie Maryję piastunki układają w kołysce.
Dogmat mówiący o tym, że Matka Boża urodziła się bez grzechu pierworodnego, ustanowiono dopiero w 1854 roku.
Każda nowa inscenizacja Dostojewskiego to wydarzenie nie tylko artystyczne. To fundamentalne pytania o kondycję człowieka, przekraczanie granic wolności i odpowiedzialności oraz o wybory między dobrem i złem.
Na pierwszy rzut oka skromny, niepozorny, modrzewiowy kościół, położony na skarpie, niczym nie zdradza piękna, jakie kryje w sobie. Nic więc dziwnego, że wielu turystów, którzy do niego wchodzą, przeciera oczy ze zdumienia.
Dogmat mówiący o tym, że Matka Boża urodziła się bez grzechu pierworodnego, ustanowiono dopiero w 1854 roku, ale w Hiszpanii, kraju o silnej pobożności maryjnej, uroczystość Niepokalanego Poczęcia Maryi obchodzi się już od 1644 roku.
Adam i Ewa opuszczają rajski ogród, wychodząc przez ozdobną, gotycką bramę.
Chociaż na pierwszym planie widzimy rozmaite zwierzęta, głównym tematem obrazu jest grzech pierworodny.
Z grzechem głównym jest jak z bólem zęba albo odciskiem na stopie – zwykle nie zwiastuje natychmiastowej i śmiertelnej choroby.