Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego | Od najstarszego do najnowszego »
Wyszukujesz w serwisie kultura.wiara.pl
wyszukaj we wszystkich serwisach wiara.pl » | wybierz inny serwis »
Żaden ze stojących w kolejce ubogich nie odejdzie z pustymi rękami. Piękna młoda królowa każdemu wręczy bochenek chleba.
Mitologiczny Pan był uznawany przez starożytnych Greków za boga pastwisk, opiekującego się kozami i owcami. W średniowieczu jego postać miała dać początek wyobrażeniom diabłów.
Barbie i Ken byli już w raju. Siedzieli zamknięci w szafach w mieszkaniu Adama i Ewy, którzy spowici w bluszcze i kwiaty przechadzali się po rajskich ogrodach, rozmawiali z Bogiem i aniołami, i patrzyli na siebie z miłością. Niestety, szatan otworzył szafy i... O tym, co było później, opowiada najnowszy spektakl lubelskiego teatru studenckiego.
W malarstwie renesansowym popularne były sceny przedstawiające Madonnę z Dzieciątkiem w towarzystwie świętych.
Chyba na żadnym innym obrazie nie ma tak dramatycznej granicy pomiędzy piekłem i niebem, zbawieniem i potępieniem.
Motyw artysty jest często powraca w filmach Ingmara Bergmana. Problemy powołania twórcy, jego roli w życiu społecznym, samej twórczości, jej sensu, ciężaru jaki ze sobą niesie, wpływu tejże na życie osobiste tworzącego frapowały twórcę „Jesiennej sonaty”. Jeden z najwspanialszych, ale i najbardziej enigmatycznych wyrazów znajdują one w „Personie”.
Ci dwaj święci nie stoją obok siebie przypadkowo. Marcin (z lewej) i Mikołaj zasłynęli przede wszystkim jako niedoścignione wzory dobroczynności.
Prawdziwy wizjoner i mistrz kina, Steven Spielberg, już jako dziecko miał niezwykłą wyobraźnię i rozwijał ją podczas długich spacerów ze swoim ojcem.
Włoski reżyser Luchino Visconti stworzył niezwykły dramat historyczny, który z czasem stał się klasykiem włoskiego kina. Premiera miała miejsce 27 marca 1963 roku. Tego dnia nikt nie spodziewał się, że osiągnie taki sukces.
Temat śmierci stale powracał w twórczości Ingmara Bergmana. Tajemnicza, nieprzenikniona, nie dająca wyboru, nie pozwalająca się oszukać, pewna, zawsze tragiczna. Dająca jednak także okazję do nowego spojrzenia na życie.