Aby sztuka mogła dopowiedzieć coś do teologii, musi oderwać się od jej języka. Dlatego w poezji Karola Wojtyły najbardziej cenię rozmach jego wizji.
Poezja Janusza Nowaka jest jak błogosławieństwo, które otrzymała od pewnego zakonnika Natuzza – bohaterka tych wierszy. Przygotowało ją ono na tysiące spotkań z żywymi i umarłymi.
Być krową polskiej poezji. Obserwować wschody i zachody słońca, całkowicie zdać się na Ducha Świętego i gapić się na codzienne cuda, nie przejmując się ujadaniem krytyków.
Nasza redakcyjna koleżanka Barbara Gruszka-Zych otrzyma Nagrodę im. ks. Twardowskiego za rok 2014. Kapituła doceniła w ten sposób tomik poezji pt. „Koszula przed kolana”.
Słowo powinno być leczące – uważa ks. Jerzy Szymik, autor „Poezji i teologii”. I być w służbie prawdy. Nie mojej czy twojej, ale prawdy po prostu.
- To nie będą "norwidowskie Zaduszki" przy świecach, bo poezja Norwida jest żywa i aktualna - mówi o swoim monodramie "Skowronek" Barbara Misiun, aktorka Teatru Dramatycznego w Płocku.
50 felietonów ks. Wiesława Hudka to 50 wskazówek, jak piękno ukryte w muzyce i poezji odnaleźć również w najbliższym otoczeniu, nawet w szary poniedziałkowy poranek.
– Pisanie tych wierszy to był czas łaski – mówi Przemysław Dakowicz, autor tomiku „Łączka”. – Dotknąłem poezji jako obcowania ze zmarłymi. Żądali żywego ucha i żywej ręki.
Kolejne dobre rzeczy będą się dziać. Bo dobra jest więcej.