Gdy idzie o filmy wszech czasów, najłatwiej wskazać klasyki. Dzieła, które od dekad krytycy i filmoznawcy opisują i uznają za dzieła wybitne.
Szukasz sprawdzonej drogi rozwoju duchowego? Sięgnij do klasyki gatunku i podeprzyj się doskonałym komentarzem, który szybko pomoże ci odnaleźć Boga w codziennym zabieganiu.
Sąd Apelacyjny w Brukseli oddalił wniosek o zakaz rozpowszechniania komiksu „Tintin w Kongu”. Uznał, że należący już do klasyki komiks nie jest rasistowski.
Dziś to już klasyka komedii. I słusznie, bo to co w tym filmie wyczynia Whoopie Goldberg, to zdecydowanie rola jej życia.
Jeśli Teatr Telewizji ma przyciągnąć większe grono odbiorców, powinien być bardziej różnorodny. Obok poruszania tematów historycznych potrzeba artystycznych poszukiwań. Nie może też zabraknąć klasyki.
Nie tylko Polska opłakuje śmierć Krzysztofa Pendereckiego. Również we Włoszech redaktorzy muzyczni wszystkich dzienników odnotowują z ubolewaniem odejście wielkiego polskiego kompozytora, „klasyka muzyki postmodernistycznej”.
Ten nakręcony w 1930 roku przez Josefa von Sternberga film to absolutna klasyka kina. Jeden z tych obrazów, które współtworzą żelazny kanon światowej kinematografii.
Film a la Scorsese, jak to się czasem mówi. Przywodzący na myśl takie klasyki kina, jak „Ulice nędzy”, „Chłopców z ferajny”, czy „Kasyno”.
Sto lat temu urodził się autor książek o przygodach Baltazara Gąbki. To dziś klasyka literatury dziecięcej. I fenomen kultury masowej końca XX wieku w Polsce.