Stary człowiek pochyla się nad kartą papieru, a nad jego głową czuwa Duch Święty, ukryty pod postacią białego gołębia. Natchniony przez Ducha starzec zapisuje kolejne słowa… To św. Grzegorz Wielki (540–604) – papież i benedyktyn, reformator liturgii, ewangelizator ludów barbarzyńskich.
„Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie”.
Klerycy, którym wycinano tonsury przed kolejnymi niższymi święceniami kapłańskimi, w żartach nazywali tonsurę - lądowiskiem dla Ducha Świętego.
Kilka arcyciekawych pytań, które warto sobie zadać w Zielone Świątki.
Z Matilde Trocado*, autorką portugalskiego musicalu „Wojtyła”, rozmawia Marcin Zatyka.
Oświetlony złocistym światłem Jezus wstępuje do nieba w obecności apostołów, których widzimy na dole z prawej strony.
Pan ukazał się Abrahamowi pod dębami Mamre, (...) Abraham spojrzawszy dostrzegł trzech ludzi naprzeciw siebie (Rdz 18,1–2). Te słowa ze Starego Testamentu ukazuje najsłynniejsza ikona Andrieja Rublowa.
Barokowe polichromie pokrywają wnętrze całego kościoła, tworząc niezwykłą, świętą przestrzeń.
O zesłaniu Ducha Świętego, byciu Bożym żebrakiem i misji muzyki chrześcijańskiej z Michałem Guzkiem, szefem Fundacji „Chrześcijańskie Granie” rozmawia Agata Ślusarczyk.
W jaki sposób w całej ułomności swojej ludzkiej postaci św. Piotr coraz bardziej otwierał się na Ducha Świętego i dawał się Mu poprowadzić?